Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zapracować — dk IV, zapracowaćcuję, zapracowaćcujesz, zapracowaćcuj, zapracowaćował, zapracowaćowany zapracowywać ndk VIIIa, zapracowaćowuję, zapracowaćowujesz, zapracowaćowuj, zapracowaćywał, zapracowaćywany «uzyskać zapłatę za pracę; zdobyć, osiągnąć coś… … Słownik języka polskiego
zapracować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapracowywać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}krwawo zapracowany {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapracować się — Zapracowywać się na śmierć zob. śmierć 17 … Słownik frazeologiczny
zapracowywać się – zapracować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pracować bardzo ciężko, pracując, wkładać w coś wiele trudu, przemęczać się ciężką pracą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapracowywać się całymi dniami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapracowywać — → zapracować … Słownik języka polskiego
zapracowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zapracowywaćowuję, zapracowywaćowuje, zapracowywaćany {{/stl 8}}– zapracować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, zapracowywaćcuję, zapracowywaćcuje, zapracowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pracując, wkładając w coś wiele trudu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lekko — 1. Komuś jest, robi się, zrobiło się lekko (lżej), raźnie, raźno (raźniej) na duszy, na sercu «ktoś jest w nastroju radosnym, pogodnym»: (...) od skowronków, które trzepocąc się w górę dzwoniły nad brzozowym młodniakiem robiło się raźniej na… … Słownik frazeologiczny
urobić — pot. Urobić (sobie) ręce (po łokcie) «pracując ciężko, intensywnie, ponad siły, zniszczyć swoje zdrowie; zapracować się»: (...) w tych ciężkich czasach dobrze by mieć niewolnicę, gotową dla ciebie urobić ręce po łokcie. J. Stawiński, Piszczyk.… … Słownik frazeologiczny
urabiać — pot. Urobić (sobie) ręce (po łokcie) «pracując ciężko, intensywnie, ponad siły, zniszczyć swoje zdrowie; zapracować się»: (...) w tych ciężkich czasach dobrze by mieć niewolnicę, gotową dla ciebie urobić ręce po łokcie. J. Stawiński, Piszczyk.… … Słownik frazeologiczny
urobić — dk VIa, urobićbię, urobićbisz, urób, urobićbił, urobićbiony urabiać ndk I, urobićam, urobićasz, urobićają, urobićaj, urobićał, urobićany 1. «nadać czemuś określoną formę, postać, określony kształt; uformować, ukształtować» Urobić masę betonową.… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
